SKAMIENIAŁEM ...
Jak zasnąć gdy serce lawą wybucha
a rozum się drze zagłuszając życie
jak zmienić tą zwariowaną codzienność
przekonać że nie można kochać skrycie
wydawało się to wszystko tak proste
gdy w zaślepieniu tą myśl podsuwano
a dzisiaj wyję z wściekłości przegrany
gdy idę spać i kiedy wstaję rano
nie ważna jesień i zima biegnąca
wszystko nie ważne zamieniam się w
kamień
wyrywam pamięć by nie móc powrócić
do tego w czym ciągle drepczę - do
wspomnień
Komentarze (16)
Wojtku, piękny wiersz ale pełen smutku. Pozdrawiam :-)
Refleksyjnie i mam wrażenie że smutno Wojtku, ale
cóż...tak czasem bywa, musimy doświadczyć smutku,by
docenić radość:)
Wojtu ale mnie tym tytułem przestraszyłeśchociaż to
bardzo dobry tytuł do poniższego tekstu wiersza
Trudno jest uciec od wspomnień i o nich zapomnieć
wyrzucić wszystko z serca ...
Piękny wiersz napisałeś tylko bardzo smutny :)
Pogodnie pozdrawiam :)życzą wspaniałych przeżyć i
radosnych już tylko wspomnień :)
Wspomnienia potrafią dręczyć.Piękny i smutny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie Wojtku:)
Co chwilę coś mija i nie wróci. Czas płynie
nieubłagalnie i bez przerwy. Chwila mija, ale nadal
pozostaje coś, co nas urzekło,Od tego mamy
wspomnienia, aby nie dać przeminąć.
Wspomnienia moga meczyc ale sa tez te piekne i wlasnie
te warto przywolywac w pamieci:)
Czasami wspomnienia bólem ostro szyją, ale trzeba żyć
dalej, bo może znów miłość
zapuka cichutko i serce odżyyje.
W życiu tak się zdarzanie raz i nie chwilę.
Wspominaj o czymś miłym i śpij słodko. Milego:-)
Piekny wiersz z nutka smutku pozdrawiam
Wojtku jutro i pojutrze pracuję, dzisiaj ryłam ciężko
w domu:-) :-) . Dobranoc
refleksyjnie o miłości, pozdrawiam:)
smutny i piękny, wspomnienia grzeją i bolą za razem...
a serce jak kamień jak lód nie topnieje ...
bardzo bliski mej duszy wiersz Wojtku
pozdrawiam...
piękny refleksyjny wiersz Wojtuś jak zwykle zachwycasz
Pozdrawiam serdecznie:)dziękuję za wizytę u mnie
Pięknie Wojtku... tylko zamienić się w kamień, o nie
rób tego, nic nie poczujesz, nie zauważysz czułej
duszyczki...jak napisałeś że pewnie, byłeś w tym moim
samotnym tłumie... pewnie byłam zbyt przygnębiona, że
nie zauważyłam...żałuje...Pozdrowionka
Czasami wspomnienia bywają bolesne,zwłaszcza gdy serce
lawą wybucha...
Ładny wiersz jak zwykle Wojtku.
Pozdrawiam serdecznie:)
Z przyjemnością przeczytałam.