Skarb
Owinąłeś szczelnie.
Schowałeś
do najgłębszej szuflady.
Boisz się.
Że ucieknie?
Przykrywasz, coraz więcej
i więcej.
Żeby udusić?
Dlaczego,
za każdym razem, gdy
sprawdzasz,
czy nikt nie ukradł,
drżą ci ręce?
Ciągle nie wierzysz,
że do ciebie należy.
autor
ewaes
Dodano: 2017-12-16 06:55:06
Ten wiersz przeczytano 1502 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
@dziadek Norbert - - pewnie jest i zazdrość, masz
rację, chorivliwa bywa uciążliwa, ale zdrowa
nieodłączna jest od miłości :=
Dziękuję pięknie :*)
@anula - - dziękuję Grześ za puszystego Skarbka z
szuflady :) :)
Dopóki nie zamknie na klucz i nie zapomni jest do
zniesienia...
Pozdrawiam z podobaniem Ewo :)
Bardzo tajemniczo a zarazem otwarcie
skarb i...
pozdrawiam
Poczułem chyba w Twoim fajnym wierszu zazdrość.
Oczywiście z drugiej strony. Świadczy to dobrze i
niedobrze. Ja to przeżywałem w pierwszym małżeństwie
przez 34 lata (do śmierci żony). Jak bardzo utrudnia
to życie. W jakimś stopniu osłabia miłość. Szkoda
czasu. Życie jest zbyt krótkie.
A odnośnie wiersza, może chodzi o coś innego.
Nieważne, Wiersz bardzo fajny. Wzięty z życia.
Pozdrawiam. Miłego dnia ;)))
https://www.youtube.com/watch?v=r-nx8CZ213g
Ewuniu trochę humoru Święta idą.
@jastrz - - jesteś cudowny! :)
Dziękuję pięknie :*)
Jeszcze sprawdza co chwilę, jeszcze mu drżą ręce. Nie
odwódź go od tego. To tylko znaczy, że jeszcze ciągle
mu zależy. I oby jak najdłużej! Życzę Ci tego na ten
Nowy Rok i Wszystkie następne.
...czasem człowiek, nawet sam siebie nie jest pewny,
miłego dnia Ewo:))
kto ma ten - drży :)
Dziękuję wszystkim za czytanie i refleksje :*)
no tak widać że skarb może ktoś ukraść... strach jest
tutaj normalny...wiesz mi się podoba pozdrawiam
ale zaborczy i zapatrzony w swój skarb.
Świetna refleksja Ewuś.
Pozdrawiam serdecznie :)
Mając skarb - dziwisz się że drżę...
:)
Ewo ciepło pozdrawiam, ukłon poleciał!