skoczyłem zabrakło dla mnie...

Pięknie piszesz o samotności. Poruszasz znaną mi
strunę. Głębia myśli w paru słowach. Pozdrawiam
serdecznie :)

uwielbiam twoje wiersze , czytalam je lata temu i
teraz z tymi samymi emocjami je czytam kolejny raz ,

ile smutku przemawia przez ciebie mam nadzieje ze
kiedys uslysze od ciebie o nowym aniele ktory bedzie
rozsylal promienie szczescia przez twoje slowa:)
plus+

Już go czytalam kilka razy..wtedy jeszcze bylam tylko
czytelniczka

Samotność, jak skok w przepaść. To dramatyczny obraz.
Ciekawy tekst.

Unikaj przepasci, jest ich niestety wiele w naszym
zyciu, badz ostrozny i troche wiecej optymizmu!
Niejeden oddal by Ci skrzydla tylko zapytaj. Piekny
wiersz wiec pisz wiecej!!

smutek za serce chwyta z powodu braku tych skrzydeł,
nawet bluszcz oplótł nadzieję by nie umknęła...
ślicznie zaklinasz w słowa w wiersze :)

zabrakło dla mnie skrzydeł…ładnie napisane , ale
wiersz bardzo smutny. Pozdrawiam. Plusik

na skrzydła
których zabrakło…
-nie zabraknie Ci skrzydeł,oddam Ci moje...smutny
wiersz....ale pięknie napisany,piękne porównania...