skończyło się

gdy kroczący białym puchem
styczeń odszedł w zapomnienie
jednym sprawnym kciuka ruchem
wymazałaś me istnienie

wrosłe drzazgą – serca drżenie
uniesienia, tych chwil parę
odpisz coś! proste życzenie
nie potrafię – czy dasz wiarę?

świat w milczeniu czeka chwili
duszność próbuje przytłaczać
cośmy kotku uczynili
że tak ciężko jest rozpaczać

kto mi wiosny me wybaczy
i owoce mych uniesień
złoty krążek wiele znaczy
głupi jestem – życia jesień

wina życie spełnia trwogą
nocą bólu gwiazdy sypnie
przeznaczenie - karą srogą
w samotności mrokiem przylgnie

czy jutrzejsza – już bez ciebie
noc nie umrze mi z tęsknoty?
na jak długo w moim niebie
pozostaną szare koty?

autor

cramer

Napisany: 2010-02-01 Dodano: 2010-03-09 11:44:53

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie