ŚLAD PO PRZODKACH
tak się dobrze idzie tą drogą
wiatr skubiąc liście wskazuje ślady
pomaga odnaleźć zapomniane ścieżki
doprowadził do zagrody dziadka
wdzieram się wspomnieniami
przez dziurkę do klucza
udając że patrzę jak kiedyś
oglądam stare zdjęcia
czuję bezradność czasu
siadam na spróchniałej ławce
przytulam pożółkłą fotografię
pamięcią
zatrzymuję ślad po przodkach
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2012-09-14 08:20:01
Ten wiersz przeczytano 1732 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Zaduma,jak malo czasu na przystanek tak warty
niewiarygodnie pieknych wspomnien.Hmm kim bylibysmy
bez naszych przodkow.Pamietajmy o nich i
wspomnieniach,bo Oni to nasze zycie.Piekny wiersz :)
poszłam tą ścieżką i czułam tamte lata.
to prawda, póki pamiętamy, nie wszystko za nami...
Nie mam takich wspomnień, a wiersz śliczny.
"przytulam pożółkłą fotografię" - jakie to miłe, że
można powspominać:)))
Pozdrawiam.
...czasem zaglądam do serca,czasem do pamięci kiedy
patrzę na rodziców fotografie i łza nie jedna się w
oku kręci i dobroci ich zapomnieć nie potrafię...
Bardzo mnie wzruszył temat wiersza...pozdrawiam.
Godne i ładnie przekazane przesłanie wiersza.
To bardzo ważne znać i ocalić od zapomnienia swoje
korzenie. Znałam osobę, którą kiedyś zawirowania
wojenne pozbawiły tożsamości na zawsze.Cierpiała z
tego powodu dopóki nie utraciła pamięci.
Bardzo mnie wzruszył ten wiersz.Pozdrawiam:)
piękny wiersz pełen ciepła ... wspomnienia .
pozdrawiam ciepło:-)
Witaj...każdy z nas złączony z tymi co byli
...,dobry,pozdrawiam serdecznie
tęsknota i wspomnienia.
niestety czas nie jest naszym przyjacielem
Bardzo ladny wiersz:)Pozdrawiam.
Wspomnienia po przodkach nie są tylko zapisane w
fotografiach lecz też w sercu:)
pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz OK! Podoba mi się!
Autorko. Cenisz pamięć przodków. Odwiedzasz miejsce,
gdzie żyli, pracowali, odpoczywali po pracy, smucili
się i cieszyli. W nieustającym wyścigu szczurów
dzisiaj na co dzień, mało jest chwil
pamięci...zadumy... i szacunku, dla tych, którzy już
odeszli... Wiersz zatrzymał mnie i jest godny uwagi.
Jurek
Bardzo ładny wiersz, często jeszcze do tej pory
wspominam swoich dziadków. Nie tylko z albumów, dobrze
pamiętam też z życia, to był również najwspanialszy
okres w moim życiu. Tak że należy zatrzymać ślad po
przodkach i przekazać dalej...i jeszcze dalej.
Pozdrawiam