słońce

ciebie nie ma
słońce
któreś schodziło z gór
przed moimi stopami
kiedy ciało wzdrygało się od potu
w te zimowe dni
przeładowane samotnością
i bliskością Boga

gdzie teraz świecisz
kiedy mi drogę do schroniska
udeptują gwiazdy
nieśmiale błyszczące
latarnie niemorskie

komu teraz przyświecasz
na drugiej półkuli
żeby mu sie nogi nie plątały
jak pijakowi

czy jeszcze wrócisz
dla mnie
zaświecisz
jak najjaśniejsza myśl
której nie rozumiem

autor

piasek

Dodano: 2006-10-23 19:06:43

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie