Słów kilka wstecz
Z rozdartych wspomnień
mimowolnie cisną się słowa
na przekór ustom zamkniętym na skobel
sączą historię z przeszłości od nowa
O dniach minionych
malowanych prozą codziennego życia
lecz prozą jasną, barwami soczystą
uśmiechów i radości łez nie-krycia
O chwilach słodkich
niczym nektar przeszywających wonią
kwiatów
gdy świat nasz stanął w miejscu
ciasny i uroczy pośród tysiąca innych
światów
O godzinach złotych
w których kradliśmy słońca promienie
stukot kroków wlókł się echem
za plecami rozgorzałe wówczas tańczyły
cienie
Historia ma swój koniec
nadzieję mam zacząć kolejną od nowa
historię, która nigdy się nie skończy
by nie pozostały po niej tylko słowa,
słowa, słowa
Komentarze (17)
piękny wiersz..."za plecami rozgorzałe wówczas
tańczyły cienie"..mmmmm....
wspomnienia są jak perły, mają coś z łez i coś z
tęsknoty...wiersz skłania do zadumy...pozdrawiam :)
Z wiekiem coraz więcej takich historii za nami i
marzenia o tej jedynej.
Dobry tytuł, ciekawy wiersz, cieszę się, że do niego
dotarłam:)
Tak to życie jak i słowa tworzą historie mhmmmmmmmm a
Twój wiersz jest tego dowodem ...Pozdrawiam
serdecznie:)
Intrygujący tytuł, a potem co raz ciekawiej.
piękne marzenia-wspomnienia :-) świetny tytuł :-)
Pięknie przedstawiona historia. Miło było przeczytać.
Piękno słów zostało po przeczytaniu w głowie.
Pozdrawiam Cię:)
czas w miłości zatrzymuje się a świat zamyka w
objęciach zakochanych...
Niekończąca się historia,pięknie ujęte:)Pozdrawiam
serdecznie:)
Chciałoby się tak wstecz i znowu przeżyć od nowa, ale
lepiej :)
Wiersz piękny, oczywiście plusik zasłużony:P
Zawsze oczekujemy aby życie dało nam ideał i do niego
dążymy Pięknie zabrzmiał Dobry wiersz:)
Wiersz smutny w swej wymowie. Skłania do refleksji.
Jego wersy pozwalają zatrzymać się przy nim na dłużej.
Wiersz ma mroczny nastrój.
Słowa, słowa, słowa... :)..Wiesz dlaczego się
mimowolnie uśmiechnąłem? "Skobel" poprawniejszy bez
kreseczki..Odwrócenia karty złej.. M.
"ustom zamkniętym na skóbe" ciekawa metafora. Wiesrz
wymowny, taki inny. :)