Nic

Tkwiąc w martwym punkcie
Samemu nie wiedząc nic
Co do swojego położenia
Do tego kim chce być
Gdzie i z kim

Stoję tak w nim leżąc
I rozkładam ręce
Patrzę w szare niebo sufitu
A w oczy uderzają co chwila
Spadające gwiazdy tynku
Mrużąc je w upalny styczniowy
Poranek jest 15:00
Pora wstać i wypić kawę
I iść spać

Marzyć o wymarzonej
Myśleć myślami innych
Myślicieli czytanymi z książek
W radio, telewizji

Patrzeć przez twoje przezroczyste palce
Jeszcze trochę żywy cieniu
Planować nie planowanie
Oraz spontaniczne zachowania
Na przyszły tydzień

Niech ktoś mi odbierze wolną wole
Bo zmęczyło mnie nie robienie nic

autor

deMargo

Napisany: 2005-01-10 Dodano: 2005-01-22 21:18:18

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie