Śmierć bólem przeznaczenia...

Dusza cię opuściła
Ciało złożono w grobie
Odeszłeś ode mnie...
Pozostawiłeś mnie bez klucza, który otwiera świat w którym nie gubie się w ciemnosciach i własnym lęku
Ześlij mi łaskę zbawienia, która zagoi me blizny wspomnień
Jeśli nie, zabierz mnie stąd!
Dla swiata jestem już przeszłością Błąkając się po ścieżkach nocy Odnajdźmy się w jej ciemnościach Spójrzmy w jej oczy Tajemniczy księżyc rozświetli nam drogę
Po co się rodzimy jeśli trzeba umrzeć?
Każdej nocy spoglądam w niebo Łzy napływają do oczu
Któregoś dnia poznam smak wolności...
Dusza mnie opuściła
Ciało złożono w grobie
Kłębek udręk się rozplątał
Grobowa cisza, spokój
Nie żałuję...
Zbędna mi ma codzienność w której sztuką jest życie

Proszę obejrzyjcie reszte moich wierszy...

autor

Aundae

Dodano: 2006-10-19 20:21:45

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie