Śmierć Ptaka

Kości choć młode, już bolą
Krzyczy ból w ciele moim
Zawisł na sznurze ptak
Każdy go mija nie patrząc

Powiedz mi ptaku wiszący
Powiedz czym jest cierpienie
Powiedz dlaczego zawisłeś
Powiedz opatrzę twe skrzydła

Ból przenika ciało i zmysły
Jestem zmęczony tym dniem
Czekam na noc ból kojącą
Z której zbudzi mnie śpiew
Ptaka śpiew, śmierci śpiew

Ptak zawieszony na sznurze
Gniazdo wydało pisklę jego
Czarne skrzydła ptak rozpostarł
Wzbił się w górę swobodnie
Wzbił się by w chmurach spać

Powiedz mi ptaku, zasnąłeś
Powiedz coś widział we mgle
Powiedz czy byłeś w otchłani
Powiedz o życiu niebiańskim

Czemu ptaku nie odpowiadasz
Czemu nie powiesz nic mi
Czemu każesz mi czekać
Czemu zamykasz mi drzwi

Raz jeszcze sznur na mej szyi
Raz jeszcze w dębowym lesie
Zawisł na sznurze piękny ptak
Zawisł, pomiata nim wiatr

A ludzie niczego nie wiedzą
A ludzie głusi na cierpienie
Ptak umarł, umarłem z nim
Ptak umarł i umarł z nim świat

autor

K.K.F.J. Elvis

Dodano: 2008-04-26 11:10:56

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie