Smutek
Poczucie winy które nie boli
Nie załatwione sprawy,
Zamiecione pod dywan.
Małe kłamstwa, niedomówienia,
wygrzebane z piasku życia,
Czeluśc bez dna.
Mur który wybudowałeś
jest gruby i dzieli.
Pajęczyna uczuć
potargana w strzępy.
Już niczego nie chce ratować
Mam dość.
Zamknąłeś drzwi przed nami
Nic nie mówisz .
Nie ma przepraszam.
Nie ma dziękuję.
Milczenie to nie rozwiązanie.
autor
Lucyna Biela
Dodano: 2014-06-29 22:42:36
Ten wiersz przeczytano 1387 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Nie temu służy nadzieja,
by wciąż rozbijać i sklejać!
Pozdrawiam!
i ja westchnęłam
pozdrawiam:))
Westchnęłam tylko...
Bardzo ładny wiersz Lucynko. Tak w życiu często bywa.
Dobrze, gdy jest odwaga z tego się wyrwać.
Pozdrawiam. Dobrej nocy.