Smutek samotność dzisiaj ich łączy
Wiersz na warsztatach w KPN otrzymał wyróżnienie. Tematem warsztatów była "Samotność we dwoje" Warunek wiersz biały
Smutek samotność dzisiaj ich łączy
Gdzie tamten chłopak, tamta dziewczyna,
upojne noce, promienne ranki,
kiedy dłoń, w dłoni, rzęsa, przy
rzęsie...
Ten sam rytm serca, myśli, marzenia,
czułe spojrzenia, słowa żarliwe.
Gdzie się podziały cudowne lata,
gdy stół nie dzielił, a wręcz jednoczył
strawą, rozmową i wspólnym kubkiem,
z którego razem wciąż duszkiem pili
po zawrót głowy eliksir bogów.
Gdzież się zapodział wspólny ich talerz
pełen po brzegi czułej miłości,
gestów i spojrzeń, gorących wyznań,
z którego co dzień do syta jedli
głęboką łyżką karmiąc wzajemnie...
Dzisiaj rutyna, szara codzienność,
smutna samotność siedzi przy stole.
Zamiast talerza, starego kubka,
piękna zastawa pełna piołunu,
niemych pretensji, gorzkich refleksji...
Choć wciąż są razem lecz sobie obcy...
Oczy gdzieś błądzą - by się nie spotkać.
Serca nie biją tym samym rytmem.
Pragnienia, plany dziwnie niespójne,
a recę drętwe - wręcz lodowate.
Nic ich nie łączy oprócz rachunków
za prąd i wodę, wspólne mieszkanie.
Kredyty w banku, dzieci i wnuki,
stary Azorek przyzwyczajenie
Przed sąsiadami zwykłe pozory...
Ty-y. dn. 18.02.2022 r.
/wanda w./
Komentarze (32)
ode mnie też wyróżnienie za ten wiersz;
pozdrawiam :)
Smutna i niestety całkiem powszechna historia wielu
par poruszająco opisana. Życie. Pozdrawiam serdecznie.