Smużkami ciszy...
to zamiast twoich dłoni
słowa mi serce głaszczą,
bez nich jest bardzo trudno
po prostu już samej zasnąć.
niech sczezną bogactwa świata
z rozkoszą oddam się nędzy,
tylko mnie kochaj wierszem
do tego nie trzeba pieniędzy.
chcę z tobą chodzić pod rękę
przy rozanielonych księżycach,
jesienno-zimowym kobiercem
utkanym z radości życia.
drogą po smużkach szczęścia
co snują się dniem i nocą,
gdzie pośród najśmielszych snów
nasze pałace się złocą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.