Śnieg
Nie mów nic
wiatr za oknem
zziębnięte drzewa kołysze
mróz
nasze myśli ścina
kulę się jak pies
na stole
zimnej herbaty filiżanka
moje serce
skute lodem
twoje też
wszystko już było
i już nie wróci
co się skończyło
tylko tak zapomnieć trudno
gorące noce
ciepły deszcz
uśmiech
co moją duszę porwał
nie wiem gdzie jest
zgubiłam
rozedrgane sny
słowa
co nie nadążały za mną
radość świtów
zmysłów dzikość
oddech mój
po szybie spływa
jak łza cicha
przezroczysta
za oknem
popatrz
znów pada śnieg.
Komentarze (31)
Ładnie, melancholijnie...
Jestem pod urokiem wiersza.
Czasem jak lato gorące uczucie przemija choć niczemu
nie jest winna zima.
Pozdrawiam:))
delikatny i piękny...smutno, kiedy coś się kończy, ale
może ten śnieg przykryje ból, a potem znów będzie
wiosna
piękny wiersz...i taki prawdziwy takie jest
przemijanie wszystkiego....
Ciekawa treść. Przeczytałem z przyjemnością.
Pozdrawiam:)
Uroczy wiersz :)
Tym wierszem kruszysz nie tylko lody :0
Śliczny jest , fakt dość smutna treść, ale o to w nim
chodziło .
Pozdrawiam Skromny
zimnooooo ;d
Droga kornatko, jak Ty to robisz, że tak bardzo,
bardzo poruszasz moje serce...Wierszem, który jest w
tej właśnie chwili tak aktualny, jak ta chwila...
komentarzem, tak wiele przesłanek do mnie kierujesz...
z całego serca dziękuję i sercem pozdrawiam,życzę Ci
też z całego serca wiele zdrówka i dalszych
przepięknych wierszy :)
Witam . Bardzo piękna treść, choć smutna. Pozdrawiam
serdecznie.
To tylko taki nastrój kochana Kornatko.Czasem się nam
wydaje,że miłość się wypaliła,a za chwilę w każdym
napotkanym mężczyźnie widzisz jego,jego,jego!
Życzę Ci dużo radości kochanie.+++
Kraterku
zajrzyj do komentarzy swojego wiersza 'Sezam" :))
step
masz rację chętnie zmienię, tylko na razie mam jakiś
problem z edycją wierszy.
Dziękuję:)
Bo o miłości można bez końca, bardzo ładnie Kornatko:)
Zima ma swoje uroki ale jesli ciebie przygnębia i
otacza smutkiem myśl pozytywnie - niebawem już wiosna.
jak widać i o bezgranicznym smutku można pięknie
napisać