Spektakl pełen lęku
Niebo przykryły ciężkie czarne chmury.
Wokół zrobiło się groźnie i ponuro.
Deszcz stuka w okna kroplami smutku.
Wiatr z deszczem stworzyli
spektakl pełen lęku.
W szalonym wirze niszczą wszystko,
co spotkają.
Drzewa łamią jak zapałki,
dachy z domów zrywają.
Ogarnięci jesteśmy szarym smutkiem.
W serca zagląda melancholia.
W taką pogodę wolno płynie czas.
Łzawe myśli atakują nas.
Trzeba przeczekać te zachlapane,
niepokojące chwile.
Niecierpliwie czekamy na powrót
barwnej wiosny.
Na słońce, by świeciło radośnie
Poprawi nam się humor,
poczujemy się bezpiecznie.
Komentarze (20)
Czego Ci życzę:)))
Mimo smutku, podoba mi się przedstawiony spektakl.
Doczekamy się, mam nadzieję, wiosny - i w przyrodzie,
i w sercach.
Pozdrawiam ciepło.
witaj
smutnym słowem nas przywołujesz
jutro będzie lepiej
serdeczności
Witaj...czekamy czekamy i pięknej słonecznej wiosny
się doczekamy...piękny choć smutkiem wiejący
wiersz...pozdrawiam bardzo serdecznie.
Tak Krystynko, oby się to wreszcie wszystko zmieniło,
bo czasami brak sił. Niech nastanie ciepło i normalny
czas, z serca tego sobie życzmy, uściski :)
I u mnie dziś zimno i mokro...
Pozdrawiam serdecznie :)
Jeszcze zachwyci swoją natura i odurzy zapachem.
Pozdrawiam ciepło :)
A tu zimno, a tu wciąż mokro... niby wiosna przyszła
Pozdrawiam ciepło, Halina
czekamy z niecierpliwością...
jak co roku przed nami zimna Zośka i zimni ogrodnicy
potem tylko patrzeć jak słońce przygrzeje a pąki
zmienią się w kwiaty
póki co, życzę radosnego świętowania :)
Prawda przy dobrej pogodzie czujemy sie dobrze.
:-))
nie stawiaj pogody na jedną kartę
Pozdrawiam serdecznie
Może natura odpłaca ludziom za krzywdy...
Pozdrawiam :)
Pogoda zmienną jest ...więc w sercu niech będzie
słońce ... uśmiechnij się ...
Co prawda pogoda nas nie rozpieszcza ale Ty swoim
wierszem już tak :). Pozdrawiam :)
Wiało, oj, wiało... Lało, oj, lało...
Ale... Niech się wyleje, może wystarczy wody na letnie
susze :-)
Pozdrawiam, Krysiu, pogodnego poniedziałku dla
Ciebie:-)