Spokój sumienia
Zła to radość po której żal chodzi
Gdy fałszem jeden drugiemu słodzi
Jaki zysk wynagrodzi błędy w słowach
Gdy każdy za obłudą będzie się chował
A mówili zawsze że człowiek rozumny
Poznał prawdę złego podstęp odróżni
Ale diabeł bardzo inteligentna bestia
Omami człowieka pchając na piedestał
Czym wyżej tym szybciej na łeb leci
A później zaśmieją się ci sami poeci
By się prawdy doszukać istnienia
Lepiej zostać cieniem w kamieniach
Gdzie uczciwość serce wzbogaca
Spokój sumienia bez moralnego kaca
autor
ESTERA60
Dodano: 2010-02-09 09:41:09
Ten wiersz przeczytano 798 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
nie każdy żyje w zgodzie z sumieniem...wiersz zmusza
do refleksji...
czy istnieje spokój sumienia....?refleksja i cięte
słowo..i zakończenie jako motto....pozdrawiam...
To Debiutant ma najlepiej :)..Święta racja..błędy
wytykać, gdyż później ah - y oh - y lecą..inni się
uczą.. M.
tylko, czy każdy żyje w zgodzie z sumieniem? są tacy,
co nie potrafią i swoją niedole zwalają na
innych...dobry wiersz...powinien dotrzeć w odpowiednie
progi...
Mądre słowa....
Podzielam pogląd zawarty w treści, lecz w mojej
głowie jeszcze taka myśl się mieści - nie będzie kaca
jeśli nie przeliczasz zawsze na "czy mi się to
opłaca??" tylko postępujesz wg zasady 'kochaj
bliźniego jak siebie samego..."
Im wyżej się wejdzie tym boleśniejszy upadek.
Podoba mi się twój wiersz.Serdecznie pozdrawiam.
Mądre przesłanie,wiersz nakłania do chwilki
refleksji,pozdrawiam
dobry, trafne przesłanie
Warto było się zatrzymać - świetny na Tu i teraz, ale
nie tylko...Twój przekaz zawarty w wierszu