Spotkają się w piekle

średniowieczny posąg przede mną stoi
widać po nim- i on rzeczywistości świata sie boi.
200 lat temu życie to było coś,
teraz zniszczyć je moze nieproszony gość.

ludzie zakładają na siebie ciężkie zbroje
teraz i ja świata się boję.
niewinnemu założą kajdany żelazne,
poniżą go każąc być mu błaznem.

złych uniewinniają, niewinnych zaś każą.
dobrym nie pobłażą.
aby poszedł na dno przywiążą mu do nogi wielką kotwicę,
ala kolejnego już szykują szubiennicę...

widownia jest wielka.
większa niż gdziekolwiek.
a przez te wszystkie czyny cierpi nie jeden człowiek.

spotka sie powieszony na szubiennicy
z tym co zginął przywiązany do kotwicy
w niebie.
spotka się ten co powiesił
z tym co utopił
w piekle...

autor

dzieffczynka:)

Napisany: 2004-05-27 Dodano: 2004-05-28 20:43:41

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie