Spóźnienie

nie wiem co mnie zatrzymało
może słońca jesiennego promień
przegapiłam dumnie głoszone słowo
i patetycznych sto oczu

nie wiem dlaczego nie przybyłam
w czasie ściśle wyznaczonym
może deszczu kropla zbłąkana
zwiodła mnie z obranej drogi

wiem że czekali wszyscy cierpliwie
miejsce rezerwowali skrzętnie
lecz złoty liść lecącyc z nieba
porwał me piwne oczy bez pytania

po godzinie zapewne były nerwy
lecz wybaczcie mi prosze moi drodzy
wiatru skrzydła mnie uprowadziły
wprost w ramiona złotej zorzy

autor

Evella

Dodano: 2007-12-16 18:59:49

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie