Srebrna przyjaciółka
Tylko 9 nacięć
Tak na dobranoc
Mapa bólu zdobi moje ciało
Zatopiona w ciszy
Daję sobie ukojenie
Choć tyle dla siebie
Pocałunek ostrza na łez uspokojenie
Posypując solą ból
Wciąż zadaję bestii pytanie:
Czym zawiniłam
I czy coś jeszcze prócz bólu we mnie
zostanie...
Nie mów mi, że się poddaję, póki na własnej skórze nie poczujesz mego bólu...
autor
mona
Dodano: 2005-04-22 12:33:59
Ten wiersz przeczytano 611 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.