zwierciadło
patrzę w siebie
tam świat się wcale nie kończy
stoję u bram słowa
a każde słowo
pełne jest pokoju
w żyłach niosę
strumienie gwiazd
słucham odgłosów
otaczającego mnie
wszechświata
trwam
autor
pejot
Dodano: 2008-06-08 20:45:15
Ten wiersz przeczytano 952 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
A ja myślę ze piszesz o ludzkiej duszy w której
zaczyna i kończy się wszystko.
Chaotyczny wiersz o wszystkim i o niczym. Może się nie
wczytałam ale nie rozumiem przesłania.