Stan siedmioradości

rozszczepione światło nie potrzebuje już
tęczy uśmiechu przestrzeni rozdartej
zespolenia łaknącej barwą siedmioradości
istnień tkwiących po kres w nowoprzestrzeni


ósmocud świata zalewa serca braczy zaś
ósmocud z woli niebios rozproszony promieniami
boga Re mgłę pustoświata natchnionego
niesytością łaknących ciągle materii dłoni


wzniośle rzucając bytami.. gardząc gwiazdami
zbłąkanymi nie przeczuwając nadciągającej
siedmioradości jakże odmiennobarwnej
zagłady niż błędna myśli ludzka ustanowiła

*siedmioradość- stan psychofizyczny, który można osiągnąć jedynie w momencie maksymalnego spotęgowania radości w naszym życiu -> osiągnięcie doskonałego pułapu "7"(górnej granicy wytrzymałości stanu radości) *nowoprzestrzeń- przestrzeń uformowana wyobrażeniami nowoczesnych ludzi *ósmocud- rozważany w pozytywnym bądź negatywnym aspekcie; obraz ósmego cudu świata *pustoświat- świat zrzeszający ludzi nastawionych tylko i wyłącznie na wartości materialne->zamknięcie na duchowość

autor

zahir

Napisany: 2007-01-09 Dodano: 2007-01-09 18:47:47

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie