Starość
w ogrodzie jabłoń stuletnia
chyli gałęzie sękate
nie owocuje
nie cieszy owoców smakiem
stara pomarszczona kobieta
idzie wśród malw przekwitłych
słomiany kapelusz wisi
niepotrzebny nikomu
kufer pełen rupieci
czas tu przeszły
i ścieżka nieprzetarta zarośnięta
pnącza bluszczu dzikiej róży
oplotły okiennice
pokryte kurzem wskazówki
za szybą zepsutego zegara
skrzypią drzwi
samotność na ławie siedzi
pochylona zgarbiona
o twarzy bez wieku
w nocy bierze kij do ręki
stukając daje znać
że jeszcze żyje
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-06-29 06:22:29
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Nawet starość może być piękna jeżeli jest ją z kim
dzielić, najgorsza jest samotność.
Pozdrawiam serdecznie :)
witaj,człowiek zawsze jest samotny w swoim
przemijaniu,musi się z tym uporać !dobry wiersz
Super wiersz "mój ulubiony kolorku" brawo skarbie.
Mam nadzieję, że dożyję tego wieku, tylko te
pieruńskie zmarchy....Żartowałam. Można przeprasować
żelazkiem:)))
Cudo wiersz, czytam sobie i myślę, a to u mnie rzadki
objaw:)))
Tak, wzruszający wiersz; niewyszukane, proste środki
bez niepotrzebnego patetyzmu stworzyły solidną treść;
dobrze, że temat starości, poczucia bezużyteczności
samotnych, tych u progu, wywołuje tyle emocji,
empatii, i co ważne, nie tylko wśród seniorów..
to przemijanie...
lecz żyje i ma Swoje niezapomniene przeżycia:)
pozdrawiam serdecznie:)+++
To straszne,horror...a ja chcę dożyć 100
lat...wycofuję się z tego założenia...straszną wizję
starości przedstawiłaś,bardzo dobry,choć drastyczny
wiersz,pozdrawiam serdecznie...
Przejmujący obraz starości i samotności.Pozdrawiam
miło Niebieską:)))
Ładnie chociaż smutno, miejmy nadzieje że nie wszyscy
zostaniemy sami na starość.
Pozdrawiam
Nie ominie nas ta starość, pięknie o niej piszesz,
pozdrawiam.
obraz przemijania w samotności - smutny to widok
opis starości... bardzo wyrazisty podkreślony takimi
rekwizytami jak jabłoń nie owocuje,kufer pełen rupieci
czas przeszły ,świetna puenta!
Witaj Damo!
Ty piszesz o starości ja zaś o czasie,,
hihi coś nas naszło na refleksję
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :))
Piękny wiersz, porównanie do drzewa - starości, ona za
rogiem i na nas czeka :)
starość i samotność często tworzą parę, bardzo udane
metafory :-)