Starta w proch...

Depresja
Mi na imię, smutek i płacz
Dookoła ludzie i ten strach,
Który słabych woła Boże,
powiedz mi gdzie jest ten
Świat, który chowa zło w zakamarkach?
Księga życzeń starta w proch łka
Boże, kiedy ten czas nadejdzie,
Gdy serce i jego porywy zwyciężą?
Ukradli mi uśmiech, ukradli też ciało,
Co by się nie stało duszy swej nie oddam
Będę walczyć, nigdy się nie poddam
Schematowi...

autor

TalOSan

Napisany: 2005-06-12 Dodano: 2005-06-12 13:27:00

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie