Strach

wewnętrznemu dziecku

Dzisiaj się spóźniłam
Rozdarłam ciało spalone od słońca
Maleńki promyk dobra zabiłam
Uciekłam tam choć lęk co chwilę mnie trąca

Jesteś tu sama
Sama siebie ranisz
Idziesz po schodach, choć widzę cię za bramą
Jezu... i wciąż te same papierosy palisz
Wciąż tak głośno tupiesz
Oddychasz niepojęcie
Nie ruszaj tej laleczki, oczy jej wyłupiesz
Błagam cię tak święcie

Wstręt mnie dławi od twojego zapachu
Zabijasz moje małe istnienia
Nie obchodzi cię już nawet
Że ich już nie ma...

autor

toTylkoSen

Napisany: 2011-08-08 Dodano: 2011-08-08 13:54:26

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie