Strach się bać...

A ja obawiam się obaw, dlatego się nie przejmuję. Więc
jak umrę, to nieustraszony. :)

sari miła... tyle wiosny w Twoim wierszu ...kwiatów
... ptaków śpiewu... że ten wirus jest na drugim
plonie wiesz kochanie ...

Ciekawie opisałaś Aniu obecną sytuację,lecz to nie
pierwsza taka pandemia i jakoś świat z tego wychodził.
Owszem zmiany które następują mogą się odbić na
zwyczajach,zachowaniach ale po czasie wszystko wróci
do normy. Smutne jest to,że wiosna coraz bardziej nas
cieszy a jednocześnie rośnie lęk przed wirusem. Ja
jestem optymistą i wierzę,że to nie potrwa dłużej jak
dwa trzy miesiące i będziemy cieszyć się życiem i
latem. Pozdrawiam Aniu bądź dobrej myśli. Miłej
spokojnej w zdrowiu nocy.

świetny wiersz opisujący to co się dzieje na naszych
oczach

Nietypowo zaczęła się. To fakt.
Pozdrawiam

Świat na lepszy nam się zmieni,
ludzkość może ciut zmądrzeje,
zdrowie zechce bardziej cenić,
wirus nieco spokornieje...

Bardzo fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam :)

Wirus radosne chwile nam zabiera. W domach nas
zatrzymał. Utrudnia cieszyć się pięknem wiosny na
spacerach. Miło, że jesteś znów na Beju. Pozdrawiam
serdecznie, życzę pogody ducha.:))

Oby na lepsze się zmienił bo w złym kierunku to
wszystko szło.
Optymizmu mimo wszystko i zdrówka.
Pozdrawiam

Mamy egzamin z zycia, czy go zdamy czas
pokaze...pozdrawiam

fakt, niepokój przyniosła nam wiosna.

sari może mi nie uwierzysz ale martwiłem się o Ciebie
tęskniąc ;)
Ale jesteś więc jestem spokojniejszy ;)

Trzeba się cieszyć wiosną, jest piękna;)

Andre ludzi od dawna omijam ;-)))))

Andre ludzi od dawna omijam ;-)))))

A ja Ci radzę: nie oglądaj telewizora i chwilowo
wystrzegaj się ludzi.

PS

Dziś na raka zmarło z pewnością ze sto osób i na zawał
albo wylew drugie tyle.

Pozdrowionka.