Strzał w ciemność
Wojny światowe - wiersz .
Walczę w tej wojnie od dnia upadku ,
i rozpaczliwie zatrzymuję czas .
Jest zagubiona ,
Cholernie zgubiona .
Tak bardzo chciałabym abyś był przy mnie
,
ale Ciebie już nie ma .
Twoja dusza jest w ogniu .
Strzał w ciemność ,
do czego dążyli omijając Twe serce ?
Wszystko jest w moich rękach ,
Cóż mogę zrobić ?
Nie pozwolę rozstrzelać się w mroku !
Słyszę jak płaczą . . .
To przykre ,
cholernie przykre .
Zastanawiam się czemu wciąż walczę w tym
zyciu ,
kiedy straciłam całą wiarę w tym sporze .
Chciałabym by był to już koniec ,
nie chce już patrzeć na cierpienia innych
.
Nic nie mogę zrobić .
[*]
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.