Moja nadzieja

Moja nadzieja płonie ,
a marzenia na sprzedaż .
Tańczę uwięziona w pułapce wspomień .
Idę strumieniem pod prąd ,
walczę o to w co wierzę .
Biegnąc w kierunku końca ,
staram się nie poddawać .
Zagubiona zamieram w ciemności .
Wciąż tu jestem , wykrzykując JEGO imię .
Próbując przetrwać nawiedzam świat .
Moje serce jest zimne .
Palę mosty - nie będzie powrotu .
Chciałam wskrzesić to co już zatonęło .
Myślą że jestem głupcem , który nie jest w stanie nic pojąć .
Nadzieja z umysłem grają w śmiertelną grę .
Myślałam że miłość potrafi łączyć .
Nie wskrzeszę tego co utonęło .
Ono już nie powróci . . .

autor

Jezzalieq16

Napisany: 2011-10-08 Dodano: 2011-10-08 18:25:04

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie