Światło
zebrałem tyle blasku z gwiazd
resztę z odbić słońca w szybach
ale to nie wystarczy
aby rozświetlić ten sen
jest to koszmar który zabiera
nam wszystko co człowiecze i dobre
począwszy od naszych przodków
kończąc na nas samych
jestem ziarenkiem piasku
jak inni na granicy jawy i snów
boję się zła w nas samych
potworów naszych koszmarów
jednak jest tu twoje światło
autor
kamień
Dodano: 2022-08-16 02:52:09
Ten wiersz przeczytano 1014 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Światło Boże przenika nas, dając nam vsiłę i nadzieję.
Świat to koszmar, jedynie na łonie rodziny funkcjonuje
jeszcze miłość.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam :)
Też boję się zła w nas samych.. Dobry wiersz..
Podoba się.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ważne, że jest światło. Pięknie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ekscytujący wiersz.
Ma w sobie coś z mistycyzmu,
Jest wyrazem głębokich odczuć i sposobu postrzegania
świata.
Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo uśmiechu na każdy
dzień :)
Każdy nie wie co go czeka. Sam siebie też nie zna do
końca. Mamy rozum i sumienie i powinniśmy odróżniać
dobro od zła. Pozdrawiam w zamyśleniu. Udanego i
miłego dnia:)
/obić/ czy /odbić/ słońca?
Zła nie ma się co bać... wystarczy nie praktykować. To
nie jest trudne.
Pozdrawiam z podobaniem :)
życie a w nim światło i cienie...
"boję się zła w nas samych"- bo to ono stanowi
zagrożenie.
Dla mnie dobry, melancholijny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
...boję się zła w nas samych
potworów naszych koszmarów...
jestem ziarenkiem piasku
jak inni na granicy jawy i snów
boję się zła w nas samych
potworów naszych koszmarów
na tak;