Świt

Świt

Tylko ty możesz ranić mnie
Tobie tylko na to pozwalam
Na szarym końcu twojego życia
W cieniu chwały która spowija twą twarz

Nie mam już sił
Tylko tobie wolno dotykać mnie
I chociaż później cierpię
To nie martwię się tym, bo kochasz mnie

Po wieczność chcę być dla Ciebie
Blednie moja twarz,
bo ktoś znowu wbija mi cierń
jesteś balsamem który łagodzi ból

Płonie krwisty księżyc
Pęka niebo teistów
Zstępuje Bóg i aniołowie z Nim
Staliśmy się Edenem

Kolejny raz pragnę Ciebie
i nawet gdy pewnego dnia znikniesz
Pragnienie pozostanie pragnieniem
przyszłości niejasną wizją

autor

asmma

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2007-02-24 23:31:19

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie