Szalona Miłość
Byli bardzo młodzi szalenie zakochani
Podążali za swoimi pragnieniami
Świat leżał i u stóp a mimo to uciekali
On skradł jej serce ona ukradła mu dusze
Razem szli tą samą drogą a mimo to
osobno
Chciał jej podarować piękno tego świata
By jej czarno biały świat zmienić w
kolory
W myślach obejmował jej ciało
Całował usta namiętnie czuł ich rozkosz
Widział jak razem uciekają w daleki
świat
Gdyż towarzyszyła im szalona miłość
A czarno biały świat postanowił ich
rozdzielić
W darł im się w ich życie zabierając miłość
On dziś pogrążony jest w smutku idąc
samotnie
Ona otulona swoja tęsknotą skrywa w sobie
gniew
Komentarze (7)
Sympatycznie napisane, a Miłość zawsze powinna być
szalona, pozdrawiam :)
Jednak nie pasowali do siebie...
Niestety miłość czasami sprawia również ból, miejmy
nadzieję, że wszystko dobrze się skończy.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia.
Ciekawa opowieść choć smutna. Masz parę chochlikowych
żartów ;-) Całość mógłbyś dopieścić i wyszła by
epopeja ;-) Pozdrawiam
"Niektórzy chcą zrozumieć dzieło sztuki -
- miłość nie żąda zrozumienia." - Bogumił
Buczyński.
Pięknej miłości Ci życzę, jaką sobie wymarzyłeś w
tym wierszu.
Tak to jest z tą miłością.
Cóż bez niej byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam.
Marek
Udany wiersz pozdrawiam