szarodzienne godziny

Pięknie dziękuję za odwiedziny i komentarze ♥️
Pozdrawiam serdecznie :)

Pięknie o samotności, mam nadzieję, że rozłąka jest
tylko chwilowa :)

Piękny! Choć z nutką smutku...
Pozdrawiam serdecznie:)*

Piękna melancholijna liryka;)

Ech, ta Twoja przepiękna melancholia... Chyba nigdy
nie będę miał dość...

Z wielkim podobaniem. Miło Cię znowu czytać, Joanno :)


Pozdrawiam ciepło :)

sisy89!
'gdzie dwoje jest jak jedno'
Zgadzam się! Jak z całością w treści.
Ten wiersz jest piękny, ponieważ wiem, czym jest
samotność.
Dodam gwoli wyjaśnieniem, że sama istota jest
przejściem miłości do pełnej.
Podoba mi się całość!
Pozdrowienia

Bardzo wymowna melancholia, pozdrawiam ciepło, śląc
serdeczności.

Witaj,

wewrsy nacechowane niepewnościa jutra...
Smutne i jakby pozbawione nadziei.
Może czas (jesień ) tak nastraja Autorkę?
Nie wiem, ale życzę lepszych myśli i dni./+/

Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ładny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

Witaj Asiu
Bardzo fajny.
Dobrze że wróciłeś.
Serdeczności posyłam.
;)

Piękny smutasek. Ludzie też lubią żyć w stadzie.
Samotność to smutne zjawisko, istniejące od zawsze.
Pozdrawiam cieplutko, aż ściany się ogrzeją:)

Samotność w związku może być gorsza od samotności w
pojedynkę...Pięknie i wzruszająco to ujęłaś w wierszu
:)
Pozdrawiam ciepło sisy :)

aha! jeśli Ci to Księżniczko by
miało coś poradzić to przytulam
Cię najdelikatniej jak potrafię
i nie wypuszczam już na zawsze..

13: wierszyk tak pięknie oddaje
moje uwewnętrznienie tymczasem,
że myślę, iż wstępnie odpuszczę
sobie czytanie pozostałych, ale
oczywiście później wrócę.. :-/

palce, które dotykają zimnych ścian.
To zastanawia- przytulam Joasiu.