Szczęście

Szczęście
Przychodzi i odchodzi jak gość.
Czasem daje nam siebie zasmakować,
lecz czasem żałuje nam swej dobroci.
Niektórzy ukłuci złem tego świata
nie wierzą w jego istnienie.
Dlaczego?
Dlaczego Ci niedoświadczeni
przegrywają z tymi obeznanymi?
Dlaczego Ci nieszczęsnicy,
ci, którzy czasem przed wparadowaniem w życie
są zdyskwalifikowani,
nie mogą go poznać z imienia i nazwiska?

Pozostały im tylko marzenia.
O czym?
O szczęściu, którego obraz mają wyimaginowany przed oczami,
o którym często śnią.
Myślą, że wiedzą o nim wszystko,
a tak naprawdę nie wiedzą nic.
Myślą, że jest na wyciągnięcie ręki,
a tak w rzeczywistości jest odległy o miliony kilometór.

Nie ma nauczyciela w tej dziedzinie,
ale jest człowiek.
Człowiek, który może je pokazać,
może pozwolić najeść mu się go do syta.

autor

ajjam

Napisany: 2004-09-16 Dodano: 2012-01-10 21:37:06

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie