Szeptem... dla Ciebie.

Zataczam kręgi w pamięci
wokół Ciebie...
Twojego głosu i gestów
barw które nam towarzyszyły
gdy czuć było prawie namacalny
spokój.

Pamiętam co wtedy myślałam
że cisza to piękno tej chwili
której nic nie zdoła naruszyć
zabrać płatków śniegu
spadających pod nogi.

Chciałam dotykać szeptem
niemal niepostrzeżenie
i patrzeć nawet z daleka
na Twoje ramiona...
na Ciebie...

Ale to już tylko pamięć
która nie zna jutra.

autor

falcon

Dodano: 2009-05-08 20:53:06

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Monolog Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie