Ta błoga naiwność,

Ta błoga naiwność,
Ten diamentowy czar...
Cały ten przeraźliwy uczuć gwar,
Słowem ukazuje swoją przedziwność.

Ten ból,
Uleczalny tylko łez strumieniem,
Wśród Was okazywany - cichym westchnieniem.
I ten malutki życzeń słój.

Malutki - bo w nim tylko jedno się pałęta!
Jedno, które wie, co to żal i rozterka.
Jedno, może trudne, przyjazne życzenie:
Niech znikną one a pojawi się Mienie.
Mienie, które będzie wspaniałą miłością,
Codziennie ciche, opętane młodością.
Z przeróżnymi problemami...
Tak jak w marzeniach - Niech tak będzie między nami!

Oryginalne uczucie, bez tytułu,
Bez żadnego nowoczesnego modułu.
Tylko nasze serca, połączone grubą wstęgą,
Które kiedyś w końcu - Nieba dosięgną.

Bo kiedyś na pewno będzie lepiej...

autor

Claudiia

Napisany: 2007-10-06 Dodano: 2007-10-06 18:20:42

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie