Ta sama krew...

Polskie prawo broni bandytów a poszkodowani są zawsze winni...Dedykuję wiersz tym co borykają się z sądami i nie mogą się doczekać końca rozpraw.

Nie wiem co mam pisać...
Jakoś trudno coś mi stworzyć.
Smutny dziś był dzień...kolejny, taki deszczowy.
Kolejny dzień wspomnień z mojego życia...
Przykro mi jest...następny list dostałam.
To już chyba cztery lata...

Byłeś mi podporą, ideałem, wzorem do naśladowania...zawiodłeś!
Byłeś kimś wyjątkowym...zawiodłeś!
Byłeś mi bratem...a teraz jak obcy.

Z jednej krwi jesteśmy, od tej samej matki i od tego samego ojca...
Powiedz, dlaczego poróżniło nas tak życie?
Dlaczego śmierć jej dała nam tyle gniewu?

Jest nas trójka...a wszyscy odzielnie.
Jesteś najstarszy! Dlaczego nas nie broniłeś?
Wziąłeś jego stronę, pijaka!
Nie pamiętasz jak alkohol nim kierował?
Nie pamiętasz jak nam krzywdę robił?

Dziś wiem, że już dla mnie nie istniejesz...
Bo ta sama krew w Tobie jak i w ojcu płynie!

Spotykamy się tylko w sądzie...patrzysz na mnie swym pogardliwym wzrokiem.
Ale to nie moja wina, że chcesz kierować światem.

Wystarczy, że przeprosisz a wszystko Ci wybaczę!!

Kolejne wspomnienie...

autor

Katarzyna Leśniewska

Napisany: 2006-08-09 Dodano: 2006-08-09 00:31:34

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie