Tajemnice

"Podnieście Mnie! Cesarz Rzymian umiera stojąc!" Wespazjan, Cesarz Rzymu

Chodzi za mną wszędzie.
Tam gdzie ja, tam i on będzie.
Ruchy me ironicznie małpuje,
po ścianach cicho wokoło się snuje.

Robi to, co i ja robie
Jak ja skrobie, on też skrobie
Gdy ja śpiewam, on usta rozwiera
W niemym krzyku sztukę poniewiera

Wie o wszystkim, co ja czynię.
Czy w sklepie kupię jabłko, czy może dynię.
Świdruje mnie swym wzrokiem.
chodzi za mną wolnym krokiem.


Wieczorem odpływa, by z innymi,
czarnymi i niezwykłymi, do niego podobnymi
plotkować, rozmawiać i się śmiać.
By cenzurkę wraz nam dać.

Przetrwa wtedy, gdy mnie nie będzie.
Będzie wtedy w sumie wszędzie.
Podaży za każda cząstka Mnie.
Z mymi atomami spocznie i na dnie.

A niezwykła ta istota,
jest wam znana, nie dziwota.
Bo to Cień, tajemniczy.
Co sie ze mną w lecie byczy.

Gdyby cienie sztukę mowy znały,
Tajemnie po co szukać pracy by nie miały.

autor

Pan Nikt

Dodano: 2007-11-11 17:14:38

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie