Tajemniczy Ogród

Nie wiem, znów nie wiem
Spokój

Nuty melodii rozchodzą się w myślach mych
Krążę, uczucie o Tobie
I znów chaos

Rozum na dwa rozbija się
Czasem, motyle trzepoczą skrzydłami
Czasem zimny lód o Tobie
I znów nie wiem

Coś czuje - łzy promienne
Uśmiech mój
Szczęście, że Cię mam
Szczęście, że jesteś
Etap życia rozpocząłeś
Ogrodu bramy otworem
Frunę w Twe ramiona
Wtulić się pragnę
Obejmij mnie, przytul mocno
Przytul bym nie mogła oddychać
Jestem Twoja
Przytul mnie z całą wrażliwością,jaką masz w sobie
Chce poczuć Cię
Poczuć, Twą bliskość
Tak dla mnie ważną
Kochaj, kochaj mnie
Kochaj jak nikt nie kochał
Opiekuj jak bym, Twym dzieckiem była
Szanuj, tak jak na to zasługuję
Całuj, pięść tak jak mnie pożądasz
Bądź tak bardzo, tak jak ja odkrywam
Jak bardzo chce z Tobą być

Poszukuje tej drogi
Błądzę, przedostając się przez kolejne przeszkody
Szukam, wiem
Klucz do ogrodu
tak tajemniczego zdobędę
A wtedy, wiem,
Kochać Cię będę

autor

Patryszja

Dodano: 2008-12-06 10:15:39

Ten wiersz przeczytano 730 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie