Tak jak powinno być
Wiem tylko, że wszystko jest dobrze
Od wieków tak powinno być
Że każdy człowiek z uśmiechem
Przez życie kroczyć ma siły.
Usiedzieć w miejscu nie można
Z radości serce wyskakuje
I pragnie się żyć całym życiem
I nie marnować chwil.
Bowiem każda chwila mego życia
Jest skarbem w moich dłoniach
Nie pozwolę by się zmarnował
Schowam go do kryształowj szkatuły.
Uśmiech jest moim atrybutem
Łzy odgonił prędko
A ja nadal się raduję
Piękniejszej chwili nie można było
doczekać.
W najpiękniejszej chwili mego życia-Przemkowi.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.