Tak to Ja
Tak to ja, należący do grona osób
pożyczających by oddać,
Kłamiących bym sam mógł uwierzyć…czy
brzmi to nieracjonalnie??
Jasne, że tak bo jak mogłoby być
inaczej.
Każdy dzień jak zdjęcie poprzedniego, tylko
trochę ostrzejszy i bardziej namacalny.
Choć nasycenie kolorów jakby lepsze jak ja
gorszy z dnia na dzień.
Tak to ja, wciąż czekający ba list pełen
kłamstw, które z poranną świadomością
pływają na powierzchni bezdennego jeziora,
w którym zawartość wody w wymiocinach,
smole i starych gumiakach, jest znikoma.
Komentarze (1)
Kłamię żeby uwierzyć ale jestem ciągle słabszy bo nie
pragnę tylko pogrążam się Dobry wiersz o stagnacji w
rzeczywistości w której mam miejsce bez oddechu.Dobry
refleksyjny wiersz Podoba mi się ta wymowa szczera