Tam gdzie cisza i spokój. Proza.

Gdy dotarła do miejsca przeznaczenia, zachłysnęła
się krystalicznym powietrzem i ciągnącymi się aż
po horyzont zielonymi polami. Słyszała jedynie
odgłosy natury, wiatr plotkował z trawami wśród
których kołysały się białe margerytki.
Dolina porośnięta bladopurpurowymi
kwiatami ostów napełniała nieuchwytnym
zapachem powietrze. Droga jak barwna wstęga
wiła się wśród pól pokrytych bujną zielenią.
Pod rozłożystym dębem na grobli porośniętej
trawą pasł się koń. Miarowy chrzęst zrywanej trawy
rozlegał się rytmicznie. Na padoku biegały młode
źrebaki wierzgając i kąsając się między sobą dla
zabawy zachwycone ciepłą pieszczotą słońca
i swobodą. Dalej łąka biała od stokrotek i
czerwona od liści polnego szczawiu z falami
pogiętych cieni kładącymi cienkie pasemka
czystego światła. Za wysokimi topolami i
muzyką starych poszarzałych sosen przecedzającymi
blask słońca zmieniającego okolicę w
drgające błyski pojawił się dom z ogrodem.
Przez otwarte okna wpadało słońce, na wietrze
tańczyły aksamitne zasłony. W strugach światła
wirowały pyłki kurzu drżąc w ciepłym powietrzu.
Słychać było trele ptaków, pszczoły poszukujące
nektaru z wdziękiem śpiewały swoje pieśni
wśród kwiatów. Okolica oczarowywała swoją
zmiennością. Raz powietrze znaczone bladym
rumiano złotym świtem skrzyło się jak kryształ.
Kiedy indziej horyzont wydawał się jak spieczony
na brąz upalnym słońcem, albo powleczony różowym
lakierem, gdy olbrzymia tarcza słoneczna
wędrowała ku zachodowi. O zmierzchu słyszała
nawoływanie rudzików pośród drzew. W ciemnościach
nocy unosiły się świetliki dodając
magicznego uroku, malutkie latarenki
migocące między świerkowymi igiełkami.
Zasnęła ukołysana przez spokój i ciszę
tego pięknego zakątka.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-01-22 Dodano: 2011-01-23 21:09:40

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie