tam gdzie samotne anioły spadają

zanim powstała ziemia
zanim zaiskrzyło słońce
zanim łza po policzku spłynęła
Bóg stworzył miejsce

poczekalnia
w której echo ze mną rozmawia
zimna ławka, w którą się wtulam
słychać zegar co tyka
lecz czas mu nie mija

gdy umrzesz i zanim Bóg zdecyduje dokąd Cię posłać
czyściec staje się Twoim przystankiem
czekasz na wyrok

Anioły z nieba spadają
Bóg im skrzydła odbiera
postać ciałem się staje
pierwsze uczucie bólu
krzyk jak u nowo narodzonego dziecka

ja
tam gdzie anioły spadają

tobie gdziekolwiek jesteś

autor

wariatka

Dodano: 2008-12-18 23:12:59

Ten wiersz przeczytano 1192 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie