Taniec księżyca
...bo życie zaczyna się nocą
Księżyc łzawooczny
kielichy posrebrza
w uniesieniach skocznych
uchyla nam nieba.
Intuicja szeptem
podpowiada myśli,
by dać nam poezję,
bo potośmy przyszli
na świat ten, w nadziei,
że coś nam się śniło -
by w miękkościach bieli
odnaleźć swą miłość
do życia.
Borthowi za inspirację dziękuję
autor
Predator57
Dodano: 2021-06-27 09:54:56
Ten wiersz przeczytano 1122 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
:))
Twoje wierszowane komentarze są super.
Dobrego dnia życzę :)
Ale to prawda. Czasami człowiek napisze komentarz i
jest z tego wiersz, a czasem myśli, że napisał wiersz,
a rzecz nie jest warta komentarza.
Czasem sprawia, że człowiek przyjmuje świat łatwiej
:-))
Skleroza nigdy nie myli, przynajmniej w moim
przypadku.
Zawsze się potwierdza.
Pięknie, miałam już przyjemność czytać
w komentarzu u Bartka, o ile mnie skleroza nie myli,
ale dobrego nigdy nie za wiele.
Pozdrawiam serdecznie :)
zatem
niech rozkwita
ta miłość do życia... :)
miękkość bieli nadzieję ścieli
i dlatego
rozanieleni są anieli
z liryką zawsze 'na ty'.
Wygląda na to, że połowę swojego życia zmarnowałam, bo
przespałam, śpiochem jestem...;) pozdrawiam z
podobaniem
Predator57 & Borth - moi ulubieni Poeci - jakby w
duecie ;)
Przepiękna liryka - podziwiam.
Pogodnego dnia, Predatorze :-)
Niezmiernie mi miło, że mój wierszyk mógł być
inspiracją dla tak pięknej liryki.
Pozdrawiam, miłej niedzieli :-)