Tasiemka
Przeszłość niczym tasiemka
lekko zmięta i miękka
przez wiatr historii niesiona
w niej są wszystkie zapachy
i zdarzenia spod dachów
jako przez nas rozsiane nasiona
krople potu, śmiech cały
też potknięcia, dni chwały
koraliki na jednym sznureczku
pocałunki, zbliżenia
kłótnie, ciche zwierzenia
pomieszane w jednym woreczku
pierwsze randki i związki
przyjacielskie zalążki
czas młodości i jej i jego
z codziennością zmagania
brzydkie czasem zagrania
i to wszystko do dnia dzisiejszego
puśćmy wstążkę na wietrze
niech uleci w powietrze
od jutra na nowej już drodze
wszystko to, co złem było
by się nie powtórzyło
bo życie ukarze nas srodze...
Komentarze (14)
Bardzo życiowo, pozdrawiam :)
To, czy życie nas ukarze w dużej mierze zależy od nas
samych
w myśl powiedzenia "Jak sobie pościelesz tak się
wyśpisz"
ładny wiersz
miłego dnia życzę :)
Dziękuję Romi za wizytę i miłe słowa.
Miłego dnia :-)
Płynnie, mądrze i nostalgicznie. Bardzo podoba mi się
wiersz w formie i treści. Miłego dnia:-)
Witaj Michale-jastrz, dopisałeś na tasiemce swoje
słowa równie prawdziwe. Pozdrawiam serdecznie...
Zenon
Tereesko, dziękuję, że zauważyłaś "Tasiemkę"
Pozdrawiam serdecznie
Ewuniu, jak zawsze cieszę się z Twoich odwiedzin i
komentarze.
Pozdrawiam cieplutko...
Ewo-Stello dziękuję za komentarz i odwiedziny...
Pozdrawiam cieplutko :)
Tyle a nawet więcej
Przeżyć na tej tasiemce
Los nanizał bez ładu i składu,
Że choć z wiatrem puszczona,
Nie opuści Cię ona,
Lecz kamieniem do nóg Ci upada.
oj, to prawda takie to nasze życie,
fajnie się czyta
pozdrawiam
Bardzo fajnie się czyta, treść też super!
Pozdrawiam serdecznie
☀
Płynnie, ładnie, z przyjemnością czytałam
Pozdrawiam weekendowo :)
Witaj o poranku Anno, dziękuję za odwiedziny...
Pozdrawiam cieplutko :)
kocham ten styl, a życie?, rzeczywiście jak wstążka,
lub sznur korali nizanych codziennie