Telefon do babci...

Dziękuję Karmarg:)

dzieci mają wyobraźnię inaczej patrzą i to jest piękne
....bardzo ładny wiersz ;-)
pozdrawiam

mądre słowa Grzegorzu...

Wzruszyłem się...

Dzieci żyją w świecie magii w którym nie ma granic
jakie dorośli usilnie starają się wszędzie widzieć.

Jak to ktoś powiedział - myśleć o śmierci jak o końcu
życia, to jak myśleć o horyzoncie jak o końcu
oceanu...

pozdrawiam

:)

Cieszę się Ewo:)
Dziękuję Bolesławie:)
Pozdrawiam Was cieplutko

Jakie to ujmujące: nowoczesne środki przekazu jako
nośnik głębokiej, ponadczasowej miłości. Wpadłam z
ciekawości, żeby podziękować za życzliwy komentarz,
ale bardzo mi się tu spodobało. Pozdrawiam :)

Wspaniale,pozdrawiam

Może ta rozmowa wpłynęła na jego wyobraźnię i
utrwaliła się w jego główce.

Wojtku, on urodził się już po śmierci mojej Mamy,
nigdy się nie spotkali...ale często o Mamie rozmawiamy
i mimo że kocha "nową" Babcię to o zmarłej Babci
często wspomina

Wspaniale to brzmi bo miłość do babci i tęsknota za
nią świadczą o związku uczuciowym syna, ale zbyt
przeżywana może nie wesoło się skończyć.Pozdrawiam.

Bardzo ładnie i wzrusza. Pozdrawiam serdecznie

Tęsknota bije z wiersza, wiem o czym piszesz, moja
córka, często wspomina moją ŚP Mamę i bardzo tęskni za
babcią. Pozdrawiam ciepło:-)

tesknota jest straszna,pozdrawiam

On ma niesamowitą wyobraźnię, i tak sobie wymyślił, że
babcia go słyszy:)