Ten stan
Dziwny jest ten stan,
kiedy radość serce przepełnia,
by po chwili smutkiem otulić,
gdy masz coś w zasięgu ręki,
lecz nie możesz tego dotknąć,
gdy wznosisz się wysoko
ponad chmury, by po chwili
znów stąpać twardo po ziemi,
kiedy słodycz nagle
w gorycz się zamienia.
Dziwny jest ten stan
kiedy wiesz, że jest tylko jedna rzecz,
której pragniesz najbardziej na świecie
i właśnie tego nie możesz mieć.
Komentarze (40)
Czasami człowiek pozwoli sobie na taki stan, lecz
zaraz powraca na ziemię, życie nie pozwala;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Wzloty i upadki, tak nam pisze zycie i los obdarza.
Ach zycie, zycie, dajesz w kosc, czasem nawet zdrowo.
Pozdrawiam cieplo i serdecznie.:)
Tak, z pewnością jest to jedno z najgorszych uczuć,
ale ze wszystkim idzie się pogodzić :) Oddaję głos na
świetny wiersz i Pozdrawiam +
Piękny wiersz, a ten stan prawie każdy zna
Przepiękny wiersz. Cieszę się, że ukazał się Twój nowy
wiersz. Jest w nim tyle mądrości, a jednocześnie
delikatności. Serdecznie pozdrawiam
Dziękuję wszystkim gościom za odwiedziny, wszelkie
komentarze i cenne uwagi. Błądzić głową w chmurach
możemy przez chwilę, ale codzienne troski sprowadzają
nas szybko na ziemię. Nigdy nie wiadomo jakie
niespodzianki będzie miał dla nas los, ale może nas
jeszcze pozytywnie zaskoczyć. Pozdrawiam wszystkich
serdecznie :)
Tak to prawda.. dziwny jest taki stan ..dlatego zawsze
mażę o tym co jest osiągalne i namacalne ..i osiągam i
to jest piękne .. pozdrawiam Dobranoc ..
Sądzę,że to jest najbardziej bolesne kiedy bezradność
zwycięża.Pięknie piszesz bo to są odczucia
najszczersze co czyni Twój wiersz bardzo
wartościowym.Pozdrawiam miłej nocy.
Dziwny to stan...
Ładny wiersz, Anno :)
Najbardziej ostatnia strofa. Jest "sama w sobie".
Pozdrawiam.
Świetnie ujęta myśl, dobry wiersz .Zawsze w życiu
trzeba mieć rezerwę siłę Ta inna motywacja pozwala żyć
nadal pełnia życia Najgorzej jak wszystko się odda
nie zostawiając nawet furtki dla siebie W tedy może
nie być tak wesoło Trzeba tego unikać i mieć tą
rezerwę i furtkę .Pozdrawiam serdecznie.
Umieć się wsłuchać,
w stan swego ducha!
Pozdrawiam!
Życie swe uroki ma...to dziwny czasami stan, ale
zawsze jest równowaga i w dyszy i przyrodzie...gdzie
troska tam i radość harcuje...pozdrawiam serdecznie...
dzięki za wizytę, +
Głęboka refleksja. Tak czasami w życiu bywa, że
szczęście nagle gdzieś umyka. Myślę Aniu, że tu na
ziemi nawet, gdy wydaje się nam, że już będziemy
szczęśliwi, zawsze będą krążyć chmury, wcześniej, czy
później. Ale też do końca nie wiadomo, czy z daną
osobą będziemy szczęśliwi przez całe życie. Czas goi
rany i musimy nauczyć się żyć teraźniejszą chwilą.
Życzę wiele powodów do uśmiechu.
Pozdrawiam serdecznie.
Znam to bardzo dobrze.