teoria względności
jaki powolny bywasz - nasz powszedni
czasie
gdy czekamy na blask oczu ukochanych -
sączysz się z wnętrz rozszarpanych
gwiazd
i gaśniesz wraz z przemijaniem uczuć i
ludzi
cierpiącym katusze przyspieszasz tętno
nie dając odpoczynku od bólu istnienia
a cienie ponure skrywasz za pazuchą
w krótkich jak mgnienie chwilach radości
szybciej od myśli przestrzenie
przenikasz
na kościstym grzbiecie wyjącego strachu
-
rozciągliwy i giętki zakrzywiasz tu i
teraz
wskazówkom zegara każąc żyć w udręce
lecz trwasz wiecznie - kiedy kochamy
bo miłość - prócz serca nie żąda nic więcej
autor
szadunka
Dodano: 2022-07-23 06:15:48
Ten wiersz przeczytano 1144 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Bardzo ciekawie i refleksyjnie przedstawiony czas...:)
Pozdrawiam
Wspaniale napisałaś o czasie i wplotłaś w to wątek
miłości. Bardzo podoba mi się Twój wiersz.
Molica
Dziękuję.
Witaj,
bardzo obrazowy i bogaty w przenośnie wiersz.
Podoba mi się wytworzona w nim nostalgia.
Pozdrawiam z uśmiechem /+/.
Bardzo Wszystkim dziękuję za odwiedziny, poczytanie i
pozostawione słowa.
Życzę wspaniałego dnia :)
Wspaniały wiersz. O czasie napisano już sporo - ale
tak pierwszy raz. Pozdrawiam serdecznie :)
wspaniała puenta
pozdrawiam Szadunko
:)
lecz - kiedy kochamy - potrafisz trwać wiecznie
bo miłość - prócz serca - nie żąda nic więcej
kocham Twoją poezję.. *
prawdziwa miłość to skarb,,pozdrawiam
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Niezwykle ciekawie napisane o czasie, który to potrafi
być okrutnikiem... z piękną i mądrą puentą. Pozdrawiam
serdecznie.
Nasze subiektywne odczucie czasu przypomina to, co z
czasem robią reżyserzy filmowi. Czasem na 20 lat
wystarczy 5 klatek filmu, a potem 5-minutowa rozmowa
trwa pół godziny.
Witaj
Miłość i ciepiecie są ze sobą powiązane, po wieczność.
;)
Pozdawiam
Cudowny wiersz,
...serce nie żąda nic więcej...,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz o cierpieniu i miłości,
tak to prawda, że serce jest najważniejsze, choć dla
niektórych ważniejszy jest materializm i inne rzeczy,
niestety.
Pozdrawiam, z podobaniem dla wiersza, a cytat Roberta
też do mnie trafia...