terapeutyczny II
"coraz więcej ludzi a człowieka coraz mniej" E.Stachura
zagubieni w świecie marzeń
rozmieniamy się na drobne
pudrujemy śmiechem twarze
bo tak łatwiej i wygodniej
żeby szybciej mocniej więcej
ogryzamy czas do kości
po czym rozkładamy ręce
pewni własnej niewinności
przyszedł czas by się zatrzymać
i poszukać siebie samych
taki bedzie życia finał
jak je dzisiaj rozegramy
nie musimy nic już musieć
a możemy jeszcze wszystko
wygrać walkę o tę duszę
której jest do ludzi blisko
dobroć w nas się wolno budzi
w naszych sercach duszy głowie
chociaż wkoło mnóstwo ludzi
każdy z nich to jednak człowiek
autor
z nick-ąd
Dodano: 2017-04-07 19:48:26
Ten wiersz przeczytano 505 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
eh:) jak ja czekam na takie wiersze:):)
Fajne te wiersze terapeutyczne.
Jak się już człowiek odnajdzie to zaczyn szukać innych
;)
Pozdrawiam :)
Bardzo dobre przesłnie :)
Podoba sie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Lubię Cię czytać :-)
dobry, jak zawsze u Ciebie;)
Miło poczytać.
Za mało w ludzkości człowieczeństwa :)
Pozdrawiam serdecznie
życiowy, optymistyczny...świetny przekaz wierszem:)
pozdrawiam serdecznie
Dobrze przeczytać taki wiersz.
fajny refleksyjny wiersz z dobrym przesłaniem
Ważne przesłanie.Twój wiersz trzeba czytać często,
przypominać sobie co jest ważne. Pozdrawiam :)
Czytelna zachęta do duchowej odnowy, w rytmicznym
wierszu. Podoba mi się puenta mówiąca, iż droga do
tejże odnowy prowadzi przez dostrzeganie człowieka w
ludzkiej masie. Miłego wieczoru:)
świetny wiersz z mądrym przesłaniem
pokrzepiająco dość