tęsknota wyżarła ci...

Idę ciemną rzeczywistością, naprzód prę,
bo na przodzie czekasz na mnie, kochany.
Z rękoma w kieszeniach stoisz przy najbliższym wierszu,
czekasz tam, gdzie kominek tęsknoty spala moją papierową duszę,
tam gdzie granica przemijania zaćmiewa słońce.
Jeszcze do Ciebie nie doszłam,
ale wiem, że jesteś właśnie w tym miejscu,
że pijasz gorącą nadzieję na rozpalenie wiary,
bo inaczej umarłbyś przecież z pragnienia.

Ja nie umrę,
wiedz, w głowie mi tylko tupot moich przemarzniętych stóp stąpających po chodniku zniecierpliwienia,
a każdy kolejny krok rodzi iskierkę szczęścia,
bo zbliża mnie do Ciebie, mój drogi.
Nie zajmuję się codziennymi sprawami,
dni są tylko liczbami,
które nas od siebie dzielą,
czas traktuję jak rzecz,
która musi po prostu przeminąć.
A ja gram w tym przedstawieniu rolę fanatycznego czekania.

A kiedy już dojdę,
kiedy zobaczę Ciebie,
mój najdroższy,
wtedy to przyśpieszę.
Złapię powietrze w żagle uśmiechu i stanę przed Tobą rozpromieniona,
cała w skowronkach i przygotuję się na Twój dotyk.
Zamknę oczy, na baczność każę stać wszystkim moim zmysłom, będę czekać jak na cios, cios szczęścia -Twój dotyk.

Ale cóż to?

Otworzę oczy,
najpierw lekko, bo rozmarzona,
potem szeroko ze zdumienia,
usta moje wykrzywią się w rozpaczliwym krzyku, tym głuchoniemym.
A Ty będziesz nadal stał przede mną ze smutną miną,

po prostu bezręki mężczyzna.

Gdzie Twoje ramiona w których miałeś mnie zamknąć,
którymi miałeś mnie oprawić,
nie masz.
Miałeś mnie dotknąć,
miałeś wynagrodzić czekanie
i tęsknotę niszczącą,
zjadliwą,
nie możesz.
Będę pytać czemu,
kto Ci je odebrał,
przecież czekałam,
a kiedy się doczekałam straciłeś ręce dla których żyłam.


Czy to tęsknota wyżarła Ci ręce, którymi miałeś mnie ukochać?

autor

Maja Bajeczna

Dodano: 2009-10-11 09:02:17

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie