To już jesień
zabiorę cię w nieznaną dojrzałą jesień
będziemy razem odpierać niesprzyjające
wiatry
nie damy złamać naszych skrzypiących
konarów
staniemy razem do nierównej walki
nocą będziemy potrzeć na niegasnące
gwiazdy
i pić z kielichów stare słodkie wino
upojeni blaskiem nieba i słodyczą wina
poczekamy a nuż się coś wydarzy
dojrzałość to nie wyrok też jest piękna
tak jak zmarszczki na twoim czole
miłość nie umiera trwa bez przyczyny
a jesień budzi zachwyt nieopisany
autor
stefan2230
Dodano: 2023-09-25 20:14:04
Ten wiersz przeczytano 781 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piękny przepełniony romantyzmem wiersz!
Puenta bardzo refleksyjna... piękne porównanie jesieni
życia do piękna jesieni...
Serdeczności przesyłam
Jesień życia też jest piękna.
To prawda. Pozdrawiam serdecznie
Dołączam do czytelników, którym wiersz przypadł do
gustu. Uciekło Ci "ów" z "konarów" i do "a nuż"
wkradła się literówka. Miłego dnia:)
Razem będzie dużo lżej i można cieszyć się jesienią :)
Pozdrawiam
dojrzałość to nie wyrok też jest piękna
Miłość wyrażona na kolejny sposób w porze zbliżonej do
końca roku nie wiadomo jak bardzo dojrzałego wieku.
Zachwyt na (+)
Tak. ładnie i mądrze.
Piękno człowieka nigdy nie mija.
Pieknie o jesieni zycia z miloscia i cieplem :)
Tak, miłość nie liczy lat, a dojrzałość jest piękna,
ładne, romantyczne, miłosne wersy, pozdrawiam
serdecznie.
dojrzałość to nie wyrok też jest piękna
tak jak zmarszczki na twoim czole
miłość nie umiera trwa bez przyczyny
a jesień budzi zachwyt nieopisany
Bardzo trafne wyjątkowe słowa. Dziękuję za nie.
Pozdrawiam miło ;-)
Podoba mi się Twój wiersz o wspólnym wkraczniu w
jesień jako porę roku i w jesień życia.
Szczególnie ujęła ostatnia strofa, zawierająca
dojrzałą mądrość życiową, czułość i miłość.
Cieplutko pozdrawiam :)
zabiorę cię w nieznaną dojrzałą jesień
będziemy razem odpierać niesprzyjające wiatry