To już nie ja...

Zburzyłeś cały mój świat
zabrałeś mi wszystkie marzenia
byliśmy razem tyle lat
a pozostały tylko wspomnienia.

Krętą przez życie szliśmy drogą
radość i smutek były z nami
lecz zawsze pozostaliśmy sobą
wciąż niespokojni wciąż zakochani

Tyś dziś kamieniem co w ziemi śpi
i żadna siła go nie zbudzi
ja jak ten liść na wietrze drży
boję się życia boję się ludzi.

Nie dano razem pozostać nam
nie wiem czy tak być musiało
i każdy z nas pozostał sam
wciąż nie rozumiem co się stało.

Czy my byliśmy aż tak źli
ze Bóg tak strasznie ukarał nas
tyle się lat o szczęściu śni
a tylko łzy przynosi czas.

Dzisiaj już nie wiem gdzie mój dom
rozdarte serce moje
i tylko czasem chcę uciec stąd
bo życia tak się boję.

autor

panda45

Napisany: 2003-10-21 Dodano: 2005-09-03 20:39:32

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie